เจ้าหน้าที่พิทักษ์สวนยาง Pu'er พยายามสร้างความสามัคคีระหว่างคนในพื้นที่กับช้างป่าเอเชีย

ความขัดแย้งระหว่างมนุษย์และช้างยังคงเป็นความท้าทายในมณฑลยูนนานทางตะวันตกเฉียงใต้ของจีน โดยช้างป่าจำนวนมากต้องออกเดินทางเพื่อค้นหาแหล่งอาหารใหม่ เนื่องจากแหล่งที่อยู่อาศัยเดิมของพวกมันได้เปลี่ยนแปลงให้เติบโตขึ้นยางต้นไม้
ช้างป่าเอเชียส่วนใหญ่ในจีนอาศัยอยู่ในสิบสองปันนาทางตอนใต้ของจังหวัด
จากข้อมูลของจังหวัดล่าสุด ช้างเอเชียป่าในจีนอาศัยอยู่ในเขตปกครองตนเองสิบสองปันนาได่ เมืองหลินชาง และผู่เอ๋อร์เท่านั้น พวกเขาอาศัยและเดินทางประมาณ 40 มณฑลและเมืองในจังหวัด โดยมีทั้งหมด 9 กลุ่มคิดเป็นเกือบ 300 กลุ่ม
ช้างแต่ละตัวต้องกินอาหาร 100 ถึง 200 กิโลกรัมต่อวัน กล่าวอีกนัยหนึ่ง พวกเขาต้องการอาหารจำนวนมหาศาล
Diao Faxing เป็นผู้นำของทีมท้องถิ่นซึ่งประกอบด้วยเจ้าหน้าที่ติดตามช้างเต็มเวลา 10 คน ซึ่งประจำการอยู่ที่นั่นเพื่อติดตามช้าง
กลุ่มช้าง 25 เชือกที่มีต้นกำเนิดจากสิบสองปันนา พร้อมด้วยลูกช้าง 9 ตัว ได้กลายเป็นผู้อยู่อาศัยถาวรในเทศมณฑลเจียงเฉิง
เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นเรียก Diao ว่าเป็น "คนกลาง" ระหว่างมนุษย์กับช้างป่า เขาทำงานมานานกว่าครึ่งทศวรรษแล้ว
Diao แบ่งปันข้อสังเกตของเขาเกี่ยวกับยักษ์ใหญ่แห่งแผ่นดินเหล่านี้ “ตอนนี้อาหารในบริเวณนี้หมดลงแล้ว ช้างจะอยู่ในป่าในช่วงกลางวัน จากนั้นพวกมันจะแอบเข้าไปในหมู่บ้านเพื่อขโมยอาหารจากบ้านและต้นไม้รอบๆ บ้านในตอนกลางคืน” เตียวกล่าว
นี่คือความขัดแย้งระหว่างคนกับช้างป่าที่เกิดขึ้น
ยูนนานมีชื่อเสียงในด้านอุตสาหกรรมการปลูกชาและผลไม้ เมื่อช้างออกหาอาหารในตอนเช้าและตอนกลางคืน ชาวบ้านอาจไม่ทราบถึงสถานการณ์และทำนาในทุ่งนา
เจ้าหน้าที่ติดตามตรวจสอบเต็มเวลาจำเป็นต้องรายงานที่อยู่ของช้างเหล่านี้และอพยพออกจากพื้นที่เมื่อจำเป็น หน้าที่ของพวกเขาคือแจ้งเตือนชาวบ้านผ่านทางข้อความให้ซ่อนหรืออพยพออกจากสถานที่เมื่อช้างเข้ามาใกล้
ระยะห่างที่ปลอดภัยระหว่างช้างป่ากับคนคือประมาณ 100 ถึง 150 เมตร
เจ้าหน้าที่เปรียบเทียบว่าความเร็วของช้างเร็วพอๆ กับยูเซน โบลต์ วิ่ง 100 เมตร
ตามข้อมูลล่าสุดของจังหวัด พบว่ามีผู้เสียชีวิตมากกว่า 50 รายเนื่องจากไม่สามารถอพยพช้างที่เผชิญหน้ากันโดยบังเอิญในยูนนานในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา

Diao เสริมว่า "พวกมันเป็นช้างป่าเอเชีย พวกมันก้าวร้าวมาก เราไม่ต้องการให้ความขัดแย้งเกิดขึ้น"

เหตุใดช้างจึงอพยพ
การเก็บน้ำยางจากต้นยางเป็นช่องทางสำคัญในการสร้างรายได้ให้กับมณฑลยูนนาน เนื่องจากราคาน้ำยางพุ่งสูงขึ้นเมื่อสองทศวรรษที่แล้ว
อย่างไรก็ตามปัญหายังคงอยู่
เนื่องจากแหล่งที่อยู่อาศัยเดิมได้เปลี่ยนมาปลูกต้นยางพารา ช้างป่าจึงขาดแคลนแหล่งอาหาร ผู้เชี่ยวชาญกล่าวว่าที่ดินสำหรับยางไม่สามารถปลูกพืชใดๆ ได้อีก
จากการวิจัยของสวนพฤกษศาสตร์ Menglun ของ Chinese Academy of Sciences พบว่าป่าธรรมชาติทุก ๆ 667 ตารางเมตรสามารถกักเก็บน้ำได้ 25 ลูกบาศก์เมตร และดินได้ 3.6 ตันต่อปี ในขณะที่ป่ายางก่อนการผลิตมีค่าเฉลี่ย 1.4 การสูญเสียดินหลายตันในแต่ละปี

แม้ว่าสิบสองปันนาจะมีหุบเขาช้างป่า แต่ผู้เชี่ยวชาญจากเมืองและเทศมณฑลใกล้เคียงประเมินว่าอาหารดังกล่าวหมดไปนานแล้วเนื่องจากมีช้างป่ามาเยือนภูมิภาคของตนบ่อยครั้ง

การทดลองในท้องถิ่นกับวิธีแก้ปัญหาประเภทต่างๆ
เมื่อยักษ์ใหญ่ที่ดินก้าวเข้าไปในสวนชาหรือกินพืชผล รัฐบาลจะชดใช้ค่าเสียหายด้วยการประกันภัย
อย่างไรก็ตาม ชาวบ้านยังไม่พบวิธีแก้ปัญหาที่สมบูรณ์แบบระหว่างการผลิตทางการเกษตรกับความต้องการอาหารของช้าง
นั่นคือตอนที่สำนักป่าและทุ่งหญ้า Pu'er และเจ้าหน้าที่ Yang Zhongping เข้ามา
พวกเขากำลังทดลองใช้โมเดลใหม่ คือ การปลูกโรงอาหารสำหรับช้าง โดยมีสถานีให้อาหารช้างในเขตซือเหมา ในเมืองผู่เอ๋อ
“ฐานอาหารช้างเอเชียมีพื้นที่ประมาณ 80 เฮกตาร์ พื้นที่ประมาณ 15 เฮกตาร์สำหรับอ้อยและกล้าย 2-3 เฮกตาร์ ส่วนที่เหลือเป็นข้าวโพด” หยางกล่าว
อย่างไรก็ตาม Yang กล่าวว่าการผลิตยังไม่สามารถตอบสนองความต้องการของช้างได้ ดังนั้นพวกเขาจึงยังคงทำงานเพื่อขยายพื้นที่ให้เติบโตมากขึ้น
การเตรียมการนี้มีความหวังว่าช้างจะมีอาหารเพียงพอไม่บุกเข้าไปในบ้าน จากการสังเกตของพวกเขา ข้าวโพดเป็นอาหารโปรดของช้างมากที่สุด
นอกจากนี้ Yang ลาดตระเวนบนหอคอยช้างเอเชียแห่งแรกของจีนและส่งการแจ้งเตือนเช่นเดียวกับ Diao
“เราจำเป็นต้องปกป้องช้างป่าเอเชีย อย่างไรก็ตาม ชาวบ้านจะหวาดกลัวเมื่อออกไปทำงานในทุ่งนา” หยางกล่าว
มาตรการและการจัดหาเหล่านี้ยังไม่เพียงพอ ตามที่เจ้าหน้าที่และเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นระบุ Yang กล่าวว่าจำนวนช้างที่มาเยี่ยมชมสถานที่ของเขาเพิ่มขึ้นสองเท่าจากปี 2562 เป็น 52 ในปี 2563
งานของพวกเขาอาศัยกำลังคนเป็นอย่างมาก โดยดูรอยเท้า สังเกตรอยและกลิ่น เขาบอกว่าเขาเกือบเสียชีวิตหลายครั้งขณะปฏิบัติหน้าที่
สภาพอากาศบริเวณนี้อาจมีหมอกหนา นอกจากนั้น ยังไม่มีเงินทุนสนับสนุนเนื่องจากมีช้างเข้ามามากขึ้น เงินนี้จะนำไปใช้ในการซื้อโดรนและรับใบอนุญาตในการบิน
Yang กล่าวว่า "ฉันถูกช้างไล่ล่ามาหลายครั้งแล้ว ตอนนี้ฉันคุ้นเคยกับมันแล้ว แต่บางครั้งฉันคิดว่าฉันโชคดีถ้าได้กลับบ้านในวันนี้ มันเสี่ยงมาก"
ทีมของ Diao มีโดรน แต่สภาพการณ์กลับท้าทายกว่ามากเมื่ออยู่ในสนาม
“เราขาดการสนับสนุนทางเทคนิค เราต้องเข้าไปเอง เพราะคุณไม่สามารถมองเห็นช้างผ่านโดรนได้หากพวกมันอยู่ในป่า เจ้าหน้าที่เฝ้าติดตามต้องเสี่ยงชีวิต” เตียวกล่าว
จำนวนช้างเอเชียในจีนเพิ่มขึ้นจากประมาณ 180 ตัวเป็น 300 ตัวในช่วงสี่ทศวรรษที่ผ่านมา
เพื่อปกป้องสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ จีนยังได้ร่วมมือกับลาวและประเทศเพื่อนบ้านอื่นๆ ความท้าทายในปัจจุบันมีคำสำคัญสองคำ: การอยู่ร่วมกันและความสามัคคี
Diao และ Yang ต่างบอกว่าจากงานของพวกเขา พวกเขารู้สึกถึงความผูกพันอันแน่นแฟ้นกับช้าง พวกเขาหวังว่าในอีกไม่กี่วันข้างหน้า สิ่งที่พวกเขากำลังทำอยู่จะช่วยให้มนุษย์และช้างอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุขได้